هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به دور خانه یار خود می‌گردد و در آنجا سنگی می‌بیند که بی‌یار است. این سنگ نمادی از دلتنگی و تنهایی است، چرا که وجودش بدون معشوق بی‌معناست. شاعر با احساسات خود نسبت به یار و تنهایی‌اش بیان می‌کند، و این سنگ هم بر دل او فشار می‌آورد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به دور خانه یار خود می‌گردد و در آنجا سنگی می‌بیند که بی‌یار است. این سنگ نمادی از دلتنگی و تنهایی است، چرا که وجودش بدون معشوق بی‌معناست. شاعر با احساسات خود نسبت به یار و تنهایی‌اش بیان می‌کند، و این سنگ هم بر دل او فشار می‌آورد.
هوش مصنوعی: به خانه یار رفتم و در آنجا سنگی را دیدم که بر روی سنگی دیگر گذاشته شده بود.
هوش مصنوعی: زمانی که از یار خود خالی هستم و بی‌توجهی دیده‌ام، اگر هم ببینم افرادی با سنگ بر دل‌های غمگین می‌زنند، نشانی از درد من وجود دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
در جستن آن نگار پر کینه و جنگ
گشتیم سراپای جهان با دل تنگ
شد دست ز کار و رفت پا از رفتار
آن، بس که به سر زدیم و این، بس که به سنگ
ای بر سر خوبان جهان بر سرهنگ
پیش دهنت ذرّه نماید خرچنگ
بر چهره ندارم ز مسلمانی رنگ
برِ من دارد شرف سگِ اهلِ فرنگ
آن رو سیهم که باشد از بودن من
دوزخ را ننگ و اهل دوزخ را ننگ
تا با تو به صلح گشتم ای مایه جنگ
گردد دل من همی زبترویان تنگ
نشگفت که از ستارگان دارم ننگ
امروز که آفتاب دارم در چنگ
از هیبت تو بریزد اندر صف جنگ
تیزی ز سنان ، زه از کمان ، پر ز خدنگ
از جود تو خیزد ، ای شه با فرهنگ
پیروزه زکان ، در ز صدف ، لعل ز سنگ
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.