مطرب خوش لهجه را حسن ادا باید نخست
تا دمش از رشته جان عقده غم بگسلد
نی چنان کز کثرت تحریر و تکرار نغم
در میان هر دو لفظش از غزل دم بگسلد
هر چه بربندد به هم ناظم به صد خون جگر
او ز ناهنجاری الحانش از هم بگسلد