هوای نیکوان عیش است و شادی

مراد عشقبازان نامرادی

فداک یا غراب البین روحی

فان سعاد قد هویت بعادی

به وصل دوست لطفش رهنمون گشت

ولکن عاقنی کید الاعادی

به سوی ما به چشم لطف دیدی

به روی ما در رحمت گشادی

خیالک مونسی فی کل واد

و وصلک مقصدی فی کل نادی

دلم صد پاره و هر پاره صد داغ

فؤادی وا فؤادی وا فؤادی

همین فریاد دارد جامی از تو

که جان داد از غم و دادش ندادی