تا بسته ای به طره عنبرفشان گره
عشاق را فتاده به رگهای جان گره
می کرد شانه شرح جمال تو مو به مو
ناگه فکند زلف تواش بر زبان گره
ساقی ز جام لعل تو یک نکته گفت دوش
در حلق شیشه شد می چون ارغوان گره
خواهد فریب مرغ چمن باغبان که زد
جعد بنفشه بر طرف بوستان گره
ما خون گشاده بهر شکرخنده اش ز چشم
واو خوش به رغم ما زده بر ابروان گره
تاب گره نیاورد از لطف آن میان
مفکن خدای را ز کمر بر میان گره
تا دید جامی آن گره زلف بر عذار
صد آرزوست در دل مسکین ازان گره
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و دلبستگی عاشقانه میپردازد. شاعر با استفاده از نمادهایی چون "گره" و "زلف" به توصیف جذابیت معشوق و تاثیر آن بر عاشق میپردازد. او در ابیاتی از جذابیت ظاهری و زمینههای احساسی عاشقانه صحبت میکند و به لحظاتی اشاره دارد که عشق و زیبایی میتوانند دلها را درگیر کنند. شاعر همچنین به تاثیرات شگرف و عمیق عشق بر روح و جسم اشاره دارد و به نوعی گرههای عاشقانه را نماد پیوند عمیق بین عاشق و معشوق میداند.
هوش مصنوعی: وقتی که تو گرهای به موی خوشبو و بههمریختهات میزنی، تمام عشقها به رگهای زندگی ما گره میخورد.
هوش مصنوعی: شانه به شانه، زیباییهای تو را با دقت شرح میداد، که ناگهان فرهای موی تو به زبانی گره خورد.
هوش مصنوعی: دیشب ساقی از جام زیبای تو نکتهای گفت و در میان شیشه، شرابی مانند گل ارغوان به وجود آمد.
هوش مصنوعی: در این بیت اشاره شده است به اینکه باغبان ممکن است فریب زیبایی و جاذبهی گلهای باغ را بخورد، زیرا بافت و حالت خاصی که گل بنفشه دارد، توجه او را جلب میکند و این موضوع میتواند او را به اشتباه بیاندازد. در واقع، زیبایی ظاهری ممکن است باعث شود که درک درستی از واقعیت نداشته باشد.
هوش مصنوعی: ما به خاطر لبخند شیرین او دل خود را به خطر انداختهایم و او با چشمانش بر پیشانیاش گرهای زده که به رغم ما، زیبا و جذاب است.
هوش مصنوعی: این شعر به این معناست که مشکلات و سختیها را با اعتماد به لطف و رحمت خدا تحمل کن؛ زیرا خداوند میتواند گرههای سخت زندگی را باز کند و نگذار که ناتوانیات در برابر این سختیها تو را ناامید کند. با امید به خدا، میتوان بر همه مشکلات فائق آمد.
هوش مصنوعی: جامی که در اینجا به آن اشاره شده، زیبایی و جذابیت گیسوانی را میبیند که مانند گرهای زیبایی را بر چهره میپوشاند. این گره زلف، باعث احساس صد آرزوی مختلف در دل انسانی ساده و بیچاره میشود. به عبارت دیگر، زیبایی و دلربایی این گره زلف، برای دل ضعفایی که آرزوهای زیادی در سر دارند، به مثابه یک شعله امید و آرزوست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای از حدیث زلف توام بر زبان گره
بگشای برقع از رخ و از زلف آن گره
چشمم گلی نچید ز باغ رخت هنوز
تا کی زند دو زلف تو بر ابروان گره
زلفت دلم بیست و در آویخت از هوا
[...]
ای بهر قتل ما زده بر ابروان گره
بگشا به خنده آن لب و از ابرو آن گره
سوسن که با دهان تو از غنچه لاف زد
از خجلتش فتاده نگر بر زبان گره
مشاطه را ز طره او دست کوته است
[...]
بگشا ز بال همت عالی مکان گره
تا کی شوی چو بیضه درین آشیان گره؟
هر مشکلی ز صدق طلب باز می شود
ماند کی از حباب بر آب روان گره؟
سنگ نشان به دامن منزل رسید و ما
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.