ای دلم از تو غرق خون دیده اشکبار هم

بی تو ز اشک لاله گون چهره پر و کنار هم

وعده آمدن مده غصه هجر بس مرا

بر سر آن فزون مکن محنت انتظار هم

تاب نیاورد تنت گر نه پی لباس تو

رشته جان بیدلان پود کنند و تار هم

گر بود از گرانیم بار دلی سنگ تو را

بار ببندم از درت بلکه ازین دیار هم

دامن ناز برزدی وز سر کو برآمدی

آفت روز من شدی فتنه روزگار هم

چند به خاک ره فتد سایه سرو سرکشت

سایه رحمتی فکن بر من خاکسار هم

باغ و بهار بلبلان جلوه سوسن است و گل

جامی دل رمیده را باغ تویی بهار هم