شبم چون دل ز تاب تب بسوزد
ز آهم بر فلک کوکب بسوزد
چنان از سوز دل شد قالبم گرم
که ترسم جامه از قالب بسوزد
لبت هست آتشین لعلی که هرگاه
خیال بوسه بندم لب بسوزد
به روز هجر ازان سوزم که باشد
چراغ از بهر آن تا شب بسوزد
ببر خاکسترم از راهش ای باد
مبادش زان سم مرکب بسوزد
رقیب خام هست از پختگی دور
ز یارب های من یا رب بسوزد
چو بر جامی شود سوز تو غالب
متاع هستیش اغلب بسوزد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به سوز و گداز دل خود اشاره می‌کند و از احساس عذاب و آتشینی که در وجودش دارد، سخن می‌گوید. او به شدت از دوری محبوب می‌سوزد و نگران این است که آتش عشق باعث سوختن تمام وجودش شود. همچنین به تأثیرات این آتش بر روی لبانش، روزهای جدایی و حتی بر فرش خاکستری‌اش اشاره می‌کند. در نهایت، شاعر به خامی رقیبش اشاره می‌کند و به خداوند دعا می‌کند که محبوبش نیز از این شوق و آتش در امان نماند. او بیان می‌کند که وقتی عشق غالب می‌شود، همه چیز تحت تأثیر آن می‌سوزد و نابود می‌شود.
هوش مصنوعی: شب من به اندازه‌ای دلتنگ و ناآرام است که اگر دل بسوزد، آهم باعث می‌شود ستاره‌ها در آسمان نیز بسوزند.
هوش مصنوعی: به قدری از درد در درونم احساس گرما می‌کنم که نگرانم لباس خودم بسوزد.
هوش مصنوعی: لبت مانند لعل آتشینی است که هر وقت به فکر بوسیدنش می‌افتم، دلم می‌سوزد.
هوش مصنوعی: در روز جدایی چنان می‌سوزم که چراغی برای یاد تو روشن نگه‌داشته‌ام تا شب در darkness من بسوزد.
هوش مصنوعی: ای باد، خاکسترم را از این مسیر دور کن؛ مبادا که از سم مرکب بسوزد.
هوش مصنوعی: رقیب هنوز نپخته است و از بلوغ دور و بی‌خبر است. ای خدا، ای کاش در دل من آتش عشق او شعله‌ور شود.
هوش مصنوعی: چون احساس تو بر روی جامی غالب شود، معمولاً ارزش واقعی آن چیز از بین می‌رود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
وگر مادر به منعم لب بسوزد
جگر بر شعلهٔ یارب بسوزد
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.