|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به اهمیت عقل و فهم صحیح اشاره میکند. او میگوید که انسان عاقل باید در پی روزی و رزق خود به خداوند متکی باشد و نباید به دیگران وابسته باشد. همچنین، او به این نکته اشاره میکند که نه خشم و نه خوشنودی هیچ کس نمیتواند جان یا روزی کسی را تضمین کند، بنابراین باید به خدا اعتماد کرد و از وابستگی به دیگران پرهیز کرد.
هوش مصنوعی: چرا باید فردی عاقل به حرفهای بیمعنا و ناپسند دیگران اهمیت دهد و به آنها واکنش نشان دهد؟
هوش مصنوعی: این وضعیت ناشی از این است که مردم در جستجوی روزی، با خداوند به مشارکت میپردازند.
هوش مصنوعی: نگران نیستم از اینکه نه خشنودی او زندگی میدهد و نه خشمش میتواند روزی را برگرداند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
همی ترسم که گر پرواز گیرد
به کام خود یکی انباز گیرد
ز مغروری که در سر ناز گیرد
مراعات از رعیت باز گیرد
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.