نگارم عنبر از مه می‌نماید
ز سنبل شکل خرگه می‌نماید
رخ همچون مه او در شب زلف
دل گم‌گشته را ره می‌نماید
غلام آن رخم کِش خط دمیدست
که اکنون خود یکی ده می‌نماید
به پیش روی تو مَهْ کیست باری
دم طاوس صد مه می‌نماید
گل از تو بو برد پس آورد رنگ
ازینش عمر کوته می‌نماید
خیالت داشت حس العهد آخر
که ما را روی گه‌گه می‌نماید
به جانی یک نگه، لیکن به آن شرط
که جان بستاند آنگه می‌نماید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.