هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به عشق و longing (دلبستگی) خود اشاره میکند و از دوستش میخواهد تا در کنار هم باشند. او خود را شمع و دوستش را پروانه میداند که در پرتو نور او میسوزد. این داستان نشاندهندهی عشق عمیق و فداکاری است که یک طرف در رابطه احساس میکند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به عشق و longing (دلبستگی) خود اشاره میکند و از دوستش میخواهد تا در کنار هم باشند. او خود را شمع و دوستش را پروانه میداند که در پرتو نور او میسوزد. این داستان نشاندهندهی عشق عمیق و فداکاری است که یک طرف در رابطه احساس میکند.
هوش مصنوعی: در چشم خیال تو، تمام شب و روز به سر میبرم. ای دوست، تا کی باید انتظار بکشم تا به وصال تو نائل شوم؟
هوش مصنوعی: میگوید من مانند شمعی هستم و تو مانند پروانهای؛ بیا تا با نور زیباییام بسوزی و جانات را به عشق بسپاری.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دانی که مرا یار چه گفتست امروز
جز ما به کسی در منگر دیده بدوز
از چهره خویش آتشی افروزد
یعنی که بیا و در ره دوست بسوز
دانی که مرا یار چه گفتست امروز
جز ما بکسی در منگر دیده بدوز
از دیدن خلق، دیده بی دوست بدوز
وز صحبت بی دلی ز دل کینه بتوز
ماننده ابر و شمع، از این پس شب و روز
بی دیده همی گری و بی دل می سوز
هرکس که شود به مال دنیا فیروز
در چشم کسان بزرگ باشد شب و روز
گر بخت سعید و حسن طالع داری
از مال جهان گنج سعادت اندوز
ای تیرگی زلف توام دین افروز
وی روشنی روی توام راه آموز
من در شبم از تو روز میخواهم، روز
و افسردهام از تو سوز میخواهم، سوز
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.