|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به احساس حسرت و آرزوی دوری از دنیای پست اشاره دارد. شاعر به شخصی با ویژگی‌های نیکو اشاره می‌کند که در عمیق ترین دردها و ناامیدی‌ها به دنبال آرامش و بهشتی واقعی است. او آرزو دارد که این فرد به عالم بالاتر و فراموشی از دنیای مادی دست یابد و دلش پر از عطر و خوشبویی باشد.
هوش مصنوعی: او را در حسرت می‌برد به جهانی بهتر، جایی که رفتار نیک او هدایت‌گرش خواهد بود.
هوش مصنوعی: مریم، گل زیبایی که در دنیای دشوار و تاریک زندگی می‌کند، در نهایت به بهشت برین و جایگاه والای خود می‌رسد. جانش پاک و بی‌آلایش است.
هوش مصنوعی: دنیا را از دلش دور کن و دلش را پر از خوشبویی و عطری مانند عنبر و مشک کن.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.