هوش مصنوعی: این شعر بیانگر تناقض و دشواری در درک موضوعاتی عمیق است. شاعر از دانشمندان درخواست می‌کند که او را یاری کنند تا مفهوم پیچیده‌ی وجود را درک کند. او به تضاد بین جسم و روح اشاره می‌کند و می‌گوید چگونه می‌توان دل را در محدودیت‌های مادی جسم خاکی محصور کرد، در حالی که دل باید در دنیای خیال و آزادانه پرواز کند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر تناقض و دشواری در درک موضوعاتی عمیق است. شاعر از دانشمندان درخواست می‌کند که او را یاری کنند تا مفهوم پیچیده‌ی وجود را درک کند. او به تضاد بین جسم و روح اشاره می‌کند و می‌گوید چگونه می‌توان دل را در محدودیت‌های مادی جسم خاکی محصور کرد، در حالی که دل باید در دنیای خیال و آزادانه پرواز کند.
هوش مصنوعی: من ای دانشمندان، در افکار خود سردرگم هستم و درک این موضوع برایم غیرممکن است.
هوش مصنوعی: چگونه ممکن است دل که در دشت خیال، شبیه غزالان آزاد و خوشحال است، در تن خاکی محدود زندانی شود؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
مبین در نقش گردون کان خیال است
گشودن بند این مشکل محال است
مرا گویی که اکنون بیست سال است
که دل گُم کرده‌ام این خود محال است
بسا مالا که بر مردم وبال است
مزید ظلم و تأکید ضلال است
کسی کاو مملکت را بد سگال است
بکش، کان خون، بی حرمت حلال است
دویی ثابت شد آنگه این محال است
چه جای اتصال و انفصال است
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.