اقبال لاهوری » پیام مشرق » بخش ۵۲ - ز پیوند تن و جانم چه پرسی ز پیوند تن و جانم چه پرسی به دام چند و چون در می نیایم دم آشفته ام در پیچ و تابم چو از آغوش نی خیزم نوایم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به ارتباط میان جسم و روح اشاره دارد و بیان می‌کند که سوال درباره این پیوند بی‌معناست. شاعر در حالتی پیچیده و آشفته به سر می‌برد و وقتی از دنیای نی دور می‌شود، صدای جدیدی را تجربه می‌کند.
هوش مصنوعی: از ارتباط میان جسم و روح من چه می‌پرسی؟ چراکه در این دنیا از قید و بندها نمی‌آیم.
هوش مصنوعی: حالم در هم ریخته است و در حال و هوای خاصی قرار دارم، همان‌طور که وقتی از آغوش نی خارج می‌شوم، صدایم تغییر می‌کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
خداوندا همی‌خواهم که از دل
تو را تا عمر دارم می‌ستایم
ولیکن از دم جور زمانه
برنجید این دل مانده نمایم
حریف نیم مست امروز ناگه
[...]
به نیکی و به شادی دَرفَزایم؛
که باشد آفتابَ انْدَر سَرایم.
خداوندا همی خواهم که از دل
ترا تا عمر باشد من ستایم
ولیکن این دم از جور زمانه
برنجید این دل انده نمایم
بدین دل کز کدامین در در‌آیم
کدامین گنج را سر برگشایم
برانم داشت دل تالب گشایم
ز لعلش ناگهی شکّر ربایم
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.