هوش مصنوعی: این شعر به احساس عمیق نویسنده نسبت به طبیعت و دردهای انسانی اشاره دارد. شاعر میگوید اگرچه خاک را در دستان ما قرار دادهاند، دل ما پر از غم و درد است. او از طبیعت و بارش باران به عنوان نماد تسلی و رشد یاد میکند و میگوید که اشکهای ما میتواند زاینده گلها و زیباییها باشد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به احساس عمیق نویسنده نسبت به طبیعت و دردهای انسانی اشاره دارد. شاعر میگوید اگرچه خاک را در دستان ما قرار دادهاند، دل ما پر از غم و درد است. او از طبیعت و بارش باران به عنوان نماد تسلی و رشد یاد میکند و میگوید که اشکهای ما میتواند زاینده گلها و زیباییها باشد.
هوش مصنوعی: اگر دل شکسته و پر درد را در دست تو قرار دهند، باری از خون و اندوه را به دوش کشیدهاند.
هوش مصنوعی: از ابر جدید بهاری یاد بگیر که از اشک تو، گلها و لالهها بهوجود میآید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
جهان را نیست جز مردم شکاری
نه جز خور هست کس را نیز کاری
یکی مر گاو بر پروار را کس
جز از قصاب ناید خواستاری
کسی کو زاد و خورد و مرد چون خر
[...]
ز تو نشگفت فضل و بردباری
چنان کز ما جفا و زشتکاری
بهمو واجی چرا ته بیقراری
چو گل پروردهٔ باد بهاری
چرا گردی بهکوه و دشت و صحرا
بهجان او ندارم اختیاری
ندارم جز غم تو غمگساری
نه جز تیمار تو تیمارداری
مرا از تو غم تو یادگارست
از این بهتر چه باشد یادگاری
بدان تا روزگارم خوش کنی تو
[...]
الا ای خوش نسیم نو بهاری
تو بوی زلف آن بت روی داری
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.