غنی آن سخنگوی بلبل صفیر
نواسنجِ کشمیرِ مینو نظیر
چو اندر سرا بود، در بسته داشت
چو رفت از سرا تخته را وا گذاشت
یکی گفتش ای شاعرِ دل رسی
عجب دارد از کار تو هر کسی
به پاسخ چه خوش گفت مرد فقیر
فقیر و به اقلیمِ معنی امیر
ز من آنچه دیدند یاران رواست
درین خانه جز من متاعی کجاست
غنی تا نشیند به کاشانه‌اش
متاعی گرانی است در خانه‌اش
چو آن محفل‌افروز در خانه نیست
تهی‌تر ازین هیچ کاشانه نیست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، غنی به عنوان یک شاعر و سخنگوی برجسته توصیف می‌شود که در سختی‌ها و محدودیت‌ها نیز به هنر خود ادامه می‌دهد. او وقتی در خانه‌اش است، به خاطر کمبود امکانات و نبود هرگونه معنای ارزشمند احساس خلأ می‌کند. دوستانش از او می‌پرسند که چرا این‌گونه است، و او در پاسخ می‌گوید که ارزش او به معنای ادبی و هنری‌اش است و نه به دارایی‌های مادی. غنی می‌فهمد که خانه‌ای بدون هنر و شعردر واقع بی‌ارزش‌تر است.
هوش مصنوعی: بلبل درخشان و باتجربه‌ای است که در نغمه‌های دلنشین خود شبیه به نواهای زیبا و دل‌انگیز سرزمین کشمیر می‌خواند.
هوش مصنوعی: وقتی در خانه بود در را بسته نگه داشت، اما وقتی از خانه خارج شد، در را باز گذاشت.
هوش مصنوعی: یک نفر به شاعر می‌گوید: ای شاعر با احساس، کارهای تو واقعاً عجیب و شگفت‌انگیز است و هر کس با آن آشنا شود، تعجب می‌کند.
هوش مصنوعی: مرد فقیر به سوالات به زیبایی پاسخ می‌دهد و از نظر معنوی و دانایی، بزرگ و با ارزش‌تر از ثروتمندانی است که فقط در دنیا دارایی دارند.
هوش مصنوعی: دوستان هر چیزی از من دیدند، برایشان قابل قبول است. در این خانه، جز من هیچ چیز ارزشمندی وجود ندارد.
هوش مصنوعی: فرد ثروتمند تا زمانی که چیزی با ارزش در خانه‌اش قرار نگیرد، به آرامش و آسایش نخواهد رسید.
هوش مصنوعی: وقتی آن روشنی‌بخش محفل در خانه نیست، هیچ‌گونه خالی‌تر از این خانه وجود ندارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.