هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به تاثیر عمیق عشق و زیبایی بر روح و جان انسان اشاره می‌کند. او می‌گوید که جان انسان در پی زیبایی‌ها و جلوه‌های دلنشین، دچار حیرت و شوق می‌شود و اینکه جان می‌تواند با شیوه‌های مختلف ارتباط برقرار کند. در نهایت، بدن نیز به گونه‌ای با این شیوه‌ها آشنا می‌شود.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به تاثیر عمیق عشق و زیبایی بر روح و جان انسان اشاره می‌کند. او می‌گوید که جان انسان در پی زیبایی‌ها و جلوه‌های دلنشین، دچار حیرت و شوق می‌شود و اینکه جان می‌تواند با شیوه‌های مختلف ارتباط برقرار کند. در نهایت، بدن نیز به گونه‌ای با این شیوه‌ها آشنا می‌شود.
هوش مصنوعی: به جان من که جانم به تن من وابسته است، زیبایی و جلوه آن گل باعث ایجاد حس و حال خاصی در من شده است.
هوش مصنوعی: جان‌های بیتاب و ناآرام، زمانی که به یک شیوه عادت کنند، هزاران روش و راه را می‌توانند تجربه کنند و در نهایت به آرامش برسند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
همان آرایش خود نیز نو کرد
بدین اندیشه صد دل را گرو کرد
بزیر خویش خاکستر فرو کرد
چو آتش بود مأواگه ازو کرد
صبا چون باغ را پیرایه نو کرد
دل بلبل به روی گل گرو کرد
پی عصیان امت گفتگو کرد
دلش خط نجاتی آرزو کرد
به عهدش عافیت را جامه نو کرد
به نسیان فتنه را صد جا گرو کرد
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.