|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به تاثیر عمیق عشق و زیبایی بر روح و جان انسان اشاره میکند. او میگوید که جان انسان در پی زیباییها و جلوههای دلنشین، دچار حیرت و شوق میشود و اینکه جان میتواند با شیوههای مختلف ارتباط برقرار کند. در نهایت، بدن نیز به گونهای با این شیوهها آشنا میشود.
هوش مصنوعی: به جان من که جانم به تن من وابسته است، زیبایی و جلوه آن گل باعث ایجاد حس و حال خاصی در من شده است.
هوش مصنوعی: جانهای بیتاب و ناآرام، زمانی که به یک شیوه عادت کنند، هزاران روش و راه را میتوانند تجربه کنند و در نهایت به آرامش برسند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
همان آرایش خود نیز نو کرد
بدین اندیشه صد دل را گرو کرد
بزیر خویش خاکستر فرو کرد
چو آتش بود مأواگه ازو کرد
صبا چون باغ را پیرایه نو کرد
دل بلبل به روی گل گرو کرد
پی عصیان امت گفتگو کرد
دلش خط نجاتی آرزو کرد
به عهدش عافیت را جامه نو کرد
به نسیان فتنه را صد جا گرو کرد
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.