هوش مصنوعی: این شعر به تأمل در مورد وضعیت نابسامان جهان اشاره دارد و بیان می‌کند که مشکلات و زیان‌های موجود، از شرایط کنونی ناشی می‌شوند. شاعر از نیاز به تغییر و نو شدن در جهان سخن می‌گوید و ابراز می‌کند که دل انسان قادر به تحمل این وضعیت نخواهد بود، چه زود و چه دیر.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به تأمل در مورد وضعیت نابسامان جهان اشاره دارد و بیان می‌کند که مشکلات و زیان‌های موجود، از شرایط کنونی ناشی می‌شوند. شاعر از نیاز به تغییر و نو شدن در جهان سخن می‌گوید و ابراز می‌کند که دل انسان قادر به تحمل این وضعیت نخواهد بود، چه زود و چه دیر.
هوش مصنوعی: جهان ما که در حال نابودی است، به نفع تو از آن بهره‌ای نمی‌برد و فقط زیان‌های آن را برای تو به همراه دارد.
هوش مصنوعی: قدیم‌ها را تازه کن و طرحی جدید بر دل ما نزن، که هر زمان و دیر و زودش برای ما قابل تحمل نیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
تو گفتی جادوی چهره نمودش
به یک دیدار جان از تن ربودش
بهر سالی که دولت می‌فزودش
خرد تعلیم دیگر می‌نمودش
یکایک انبیا را دست جودش
یقین تشریف داد و ره نمودش
چو شمشیر ظفر گم گشته پودش
از آن نیروی بی حاصل، چه سودش؟
نشسته با رفیقانی، که بودش
ز ناگه التماسی رخ نمودش
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.