گنجور

 
حسین خوارزمی

مه گلچهره من چون ز سفر بازآید

من دلسوخته را نور بصر باز آید

دارم امید که ناگه ز شفاخانه غیب

مرهم سینه این خسته جگر بازآید

من دیوانه ز زنجیر بلا باز رهم

گر پریروی ملک سیرت من بازآید

سوزد از آه دلم طارم ماه و خورشید

گر نه آن رشک مه و غیرت خور بازآید

کی بود کان بت عیسی دم یوسف منظر

بمداوای دل اهل نظر بازآید

گل اقبال دمد از چمن عیش حسین

اگر آن سرو سخن گو ز سفر بازآید