ما را نماند میل شکر با دهان دوست
وقت سخن چو گشت شکرخا دهان دوست
سودائیان عارض خود را بیک نفس
از روی لطف کرد مدارا دهان دوست
گوئی مفرح از در و یاقوت ساخته است
از بهر دفع علت سودا دهان دوست
پاشد گه تکلم و پوشد گه سکوت
در ثمین و عقد گهر را دهان دوست
چون لاله داغ بر دل یاقوت می نهد
با لعل پر ز لؤلؤ لالا دهان دوست
عمر دوباره کس به تمنا ندید و ما
هر لحظه میکنیم تمنا دهان دوست
آنکو ز اهل ذوق سلیم است کی کند
وصف نبات و ذکر شکر با دهان دوست
گفتیم شعر نازک و شیرین و آبدار
چون شد ردیف شعر تر ما دهان دوست
شکر شود ز شرم حدیث حسین آب
گر شکر لعل یار کند یا دهان دوست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره زیبایی و شیرینی کلام دوست و تأثیر آن بر دل و روح انسان است. شاعر به توصیف ویژگی‌های زبان و لب‌های دوست می‌پردازد و می‌گوید که سخن او همچون شکر و گلاب است که دل را شاد می‌کند. او از دوستی که دارای ذوق و سلیقه است، به تحسین یاد می‌کند و می‌گوید که هیچ چیز به اندازه کلام دوست در دل انسان جای ندارد. شاعر همچنین به تلاشش برای توصیف این زیبایی و شیرینی در شعر اشاره می‌کند و احساسات عمیقش را نسبت به دوست و کلامش بیان می‌کند. در نهایت، او تأکید می‌کند که زندگی باید در پی عشق و محبت باشد، چرا که کلام دوست مانند شکر بر زندگی می‌افزاید.
هوش مصنوعی: ما دیگر تمایلی به شیرینی و دوستی نداریم، وقتی صحبت پیش می‌آید که دهان از شکر مملو می‌شود.
هوش مصنوعی: آشفتگان عشق به یکباره با لطف و محبت خود، به زیبایی چهره دوست، آرامش بخشیده‌اند.
هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که لبان دوست، مانند مفرحی زیبا و از یاقوت ساخته شده‌اند، که به خاطر دفع بیماری عشق، خوشبو و دلپذیر هستند.
هوش مصنوعی: گاهی انسان سخن می‌گوید و گاهی سکوت می‌کند، در حالی که در دلش جواهرات و زیبایی‌های عشق نهفته است.
هوش مصنوعی: به خاطر دل شکسته‌اش، لاله به دل یاقوت آسیب می‌زند. او با لبانی سرخ و پر از مروارید، به خواب دوستش می‌رسد.
هوش مصنوعی: هیچ کس نتوانسته عمر دوباره‌ای را طلب کند و ما هر لحظه در انتظار محبت و لبخند دوست هستیم.
هوش مصنوعی: کسی که دارای ذوق سالم و درست است، هرگز نمی‌تواند طعم شیرینی و زیبایی را بدون کمک و بیان دوستش بازگو کند.
هوش مصنوعی: ما گفتیم که شعر باید لطیف و دلنشین و پر از احساس باشد، مانند آواز دوست که همواره در ما طنین‌انداز است.
هوش مصنوعی: با شرم و حیا از داستان حسین، شکر و سپاسگزاری معنا پیدا می‌کند، اگر لب و دهان یار به شکر توصیف شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.