از باده دوشینت بس بیخبریم ای جان
وز شکر شیرینت در شور و شریم ای جان
تا حسن تو شد ساقی در عشق شراب آورد
از نرگس خمارت سرمست و تریم ای جان
جز روی تو گر روئی در دیده ما آید
فردا بکدامین رو در تو نگریم ای جان
هر چند که ظاهر شد خاشاک بر و بحریم
دریای حقایق را صافی گهریم ای جان
هر ناوک دلدوزی کز قبضه عشق آید
گاهی هدفیم آنرا گاهی سپریم ای جان
از بهر نثار تو داریم بکف جانی
بنمای جمال خود تا جان سپریم ای جان
ای یار مسیحا دم از وصل بده مرهم
کز زخم فراق تو خسته جگریم ای جان
گفتی که حسین آخر زین در به نمی گردد
زین در به چه رو گردیم چون خاک دریم ای جان
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به عمق عشق و شیدایی خود نسبت به محبوب میپردازد. او از بیخبریاش از لذایذ عاشقانه و شکرین بودن محبوب میگوید و بیان میکند که عشق و زیبایی محبوب، او را سرمست کرده است. او با اشاره به سختیهای عشق، از جستجوی حقیقت و زیبایی واقعی که تنها در چهره محبوبش نمایان است، صحبت میکند. در این شعر، شاعر از فراق و درد جدایی نیز سخن میگوید و آرزو میکند که محبوب به او نزدیک شود و زخمهای دلش را مرهم نهد. او در نهایت به یک نتیجهگیری میرسد که در عشق، هر داستان و تجربهای به نوعی به درد و عشق مرتبط است و او همیشه در جستجوی وصال محبوب خواهد بود.
هوش مصنوعی: ای جان، ما از راز بادهای که دیشب نوشیدی بیخبر هستیم و در اوج شوق و سرمستی از شیرینی شکر تو در حال نشاط و شادی هستیم.
هوش مصنوعی: وقتی زیبایی تو مانند ساقی در عشق نمایان شد، از نرگس خمارت شرابی آورد که مرا کاملاً سرمست کرده است، ای جان.
هوش مصنوعی: اگر غیر از چهره تو کسی در چشم ما دیده شود، به فردا که نگاه میکنیم، کدام چهره را در تو خواهیم دید، ای جان من؟
هوش مصنوعی: هرچند که چیزهای بیارزش و سطحی ممکن است به چشم بیایند، مهم این است که ما باید با آرامش و عمق به حقیقتهای بزرگ نگاه کنیم. ای جان، در این مسیر، به مصفا کردن دل و جان خود بپردازیم.
هوش مصنوعی: هر تیر و سهمی که از عشق بر دلم فرود میآید، گاهی به سمت آن میچشم و گاهی از آن دوری میکنم، ای جان.
هوش مصنوعی: ما آمادهایم که جانمان را فدای تو کنیم، پس زیباییات را نشان بده تا جانمان را به پای تو بدهیم، ای محبوب.
هوش مصنوعی: ای دوست، با صدای دلنشینت به من نزدیک شو و درمانی برای زخمهایی که از دوری تو دارم بیاور، چرا که به شدت از فراق تو رنج میبرم و خستهام.
هوش مصنوعی: گفتی حسین سرانجام از این در نخواهد آمد. پس چرا باید از این در وارد شویم، ما که خود مانند خاک هستیم. ای جان!
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.