هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از درد و غم ناشی از دوری یا دشمنی با محبوب صحبت می‌کند. او به زیبایی و قامت محبوب اشاره می‌کند و بیان می‌کند که غم او به شدت در دلش نفوذ کرده است. همچنین، برای دشمن محبوب نیز آرزوی عذاب بیشتر دارد و اندوه خود را در راستای این مکر و فریب توصیف می‌کند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از درد و غم ناشی از دوری یا دشمنی با محبوب صحبت می‌کند. او به زیبایی و قامت محبوب اشاره می‌کند و بیان می‌کند که غم او به شدت در دلش نفوذ کرده است. همچنین، برای دشمن محبوب نیز آرزوی عذاب بیشتر دارد و اندوه خود را در راستای این مکر و فریب توصیف می‌کند.
هوش مصنوعی: باد همانند کمانی است که قامت دشمان تو را در بر گرفته و غم و اندوهی به همراه دارد.
هوش مصنوعی: اگر دشمن تو از غم و اندوه تو بهره‌مند شود، این غم باید دو برابر بر دل من سنگینی کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دانی که مرا یار چه گفتست امروز
جز ما به کسی در منگر دیده بدوز
از چهره خویش آتشی افروزد
یعنی که بیا و در ره دوست بسوز
دانی که مرا یار چه گفتست امروز
جز ما بکسی در منگر دیده بدوز
از دیدن خلق، دیده بی دوست بدوز
وز صحبت بی دلی ز دل کینه بتوز
ماننده ابر و شمع، از این پس شب و روز
بی دیده همی گری و بی دل می سوز
هرکس که شود به مال دنیا فیروز
در چشم کسان بزرگ باشد شب و روز
گر بخت سعید و حسن طالع داری
از مال جهان گنج سعادت اندوز
ای تیرگی زلف توام دین افروز
وی روشنی روی توام راه آموز
من در شبم از تو روز میخواهم، روز
و افسردهام از تو سوز میخواهم، سوز
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.