هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی‌های معشوقه‌اش اشاره می‌کند. او از زلف‌های پریشان و لب‌هایش که همچون شکوفه‌های زیبا می‌درخشد، می‌گوید. شاعر باغ زیبای معشوق را به چشم خود تشبیه کرده و شفتالوها را نماد جان و زندگی‌اش می‌داند. در کل، این ابیات سرشار از عشق و زیبایی است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی‌های معشوقه‌اش اشاره می‌کند. او از زلف‌های پریشان و لب‌هایش که همچون شکوفه‌های زیبا می‌درخشد، می‌گوید. شاعر باغ زیبای معشوق را به چشم خود تشبیه کرده و شفتالوها را نماد جان و زندگی‌اش می‌داند. در کل، این ابیات سرشار از عشق و زیبایی است.
هوش مصنوعی: ای زلف تو پر از اغتشاشات و بی‌نظمی‌هاست و لب‌های لعلید به زیبایی و شکوه خود می‌درخشند.
هوش مصنوعی: در باغی که زیبایی تو مانند نعمت چشم من است، هلوها مانند روح و جان من هستند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای در سر زلف تو پریشانی‌ها
واندر لب لعلت شکرافشانی‌ها
گفتی ز فراق ما پشیمان گشتی
ای جان چه پشیمان که پشیمانی‌ها
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.