|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به زیبایی‌های معشوق اشاره می‌کند. او از پریشانی‌های ناشی از زلف معشوق و شکوفه‌های لب او سخن می‌گوید. سپس به اشاره‌ای به پشیمانی معشوق از دوری‌اش می‌پردازد و می‌گوید که اگرچه او از فراق ما پشیمان شده، اما اصل این پشیمانی‌ها چه فایده‌ای دارد. احساس ناکامی و نگران به ارتباط دو طرفه و عشق در این شعر مشهود است.
هوش مصنوعی: تو با زلف پریشان خود، دنیایی از آشفتگی‌ها را به وجود آورده‌ای، و بر لب‌های زیبایت، جلوه‌های درخشان و قشنگی وجود دارد.
هوش مصنوعی: گفتی که از جدایی ما ناراحت و پشیمان شدی، اما ای عزیز، پشیمانی تو چه ارزشی دارد وقتی که این همه پشیمانی‌ها وجود دارد؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
در سر دارم ز می پریشانی‌ها
با قند لب تو شکرافشانی‌ها
ای ساقی پنهان چو پیاپی کردی
رسوا شود این دم همه پنهانی‌ها
ای در سر زلف تو پریشانی‌ها
خوی لب لعلت شکرافشانی‌ها
در باغ رخت که نزهت چشم من است
شفتالوهاست لیتنی جانیها
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۳ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.