هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به وصف لحظه‌ای می‌پردازد که معشوقه‌اش در گرمابه همراه او بوده است. او از زیبایی و درخشش چهره معشوقه‌اش مانند خورشید سخن می‌گوید و در عین حال به زیبایی گلها اشاره می‌کند. شاعر می‌گوید که خورشید نمی‌تواند به زیبایی گلها بیفزاید، زیرا زیبایی معشوقه‌اش فراتر از هر چیز دیگری است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به وصف لحظه‌ای می‌پردازد که معشوقه‌اش در گرمابه همراه او بوده است. او از زیبایی و درخشش چهره معشوقه‌اش مانند خورشید سخن می‌گوید و در عین حال به زیبایی گلها اشاره می‌کند. شاعر می‌گوید که خورشید نمی‌تواند به زیبایی گلها بیفزاید، زیرا زیبایی معشوقه‌اش فراتر از هر چیز دیگری است.
هوش مصنوعی: محبوب در شبی در حمام با ما بود و با نور چهره‌اش ما را مانند خورشید درخشان کرد.
هوش مصنوعی: در میان گل و گلاب، برخی بر گل خاک می‌پاشیدند و من به آنها می‌گفتم که چگونه می‌توان خورشید را با خاک آمیخت و پوشاند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
...
...
بفنود تنم بر درم و آب و زمین
دل بر خرد و علم به دانش بفنود
اول رخ خود به ما نبایست نمود
تا آتش ما جای دگر گردد دود
اکنون که نمودی و ربودی دل ما
ناچار ترا دلبر ما باید بود
ز اول که مرا عشق نگارم بر بود
همسایه به شب زناله من نغنود
کم گشت کنون ناله که عشقم بفزود
آتش چو همه گرفت کم گردد دود
آن دل ، که ببند عشق کس بسته نبود
عشق تو بیامد و ببست و بربود
ای ماه ز رشک روی تو ناخشنود
در حال دل بنده چه خواهی فرمود ؟
گر مرگ برآورد ز بدخواه تو دود
زآن دود چنین شاد چرا گشتی زود
چون مرگ ترا نیز بخواهد فرسود
از مرگ کسی چه شادمان باید بود
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.