|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و معانی عمیق عشق اشاره میکند. او میگوید که اگر به خاطر عشق، خود را نادیده بگیری و خاکی شوی، این کار خوشایند است. همچنین، اگر در عشق خود ناز و محبت بورزی، این نیز چیزی ارزشمند است. در واقع، به عشق و عدم خودپرستی اشاره میکند که در نهایت، این حالات در بازار عشق، به یک افسانه زیبا تبدیل میشود.
هوش مصنوعی: اگر به خاطر محبوب خود قربانی شوی، این کار در راه عشق زیباست، و اگر هم قصد لذتطلبی داری، باید بدان که کسی که ناز میکشد، بهتر است دلبری را انتخاب کند که این ناز را بخرد.
هوش مصنوعی: در عشق، اگر کسی خود را کوچک کند، نشانهای از هنری نیست که دیگران دربارهاش داستان سرایی میکنند؛ بلکه این هنر باید در دل بازار و در میان مردم به نمایش گذاشته شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.