حزین لاهیجی » رباعیات » شمارهٔ ۵۱ دردانهٔ دریای حقیقت درد است درد است که میزان عیار مرد است ای خاک ره یار، عزیزش می دار این طفل یتیم اشک، غم پرورد است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر این است که حقیقت و واقعیت، به نوعی با درد همراه است و این درد است که ارزش و جایگاه انسان را مشخص می‌کند. همچنین از خاکی که محبوب را در بر دارد خواسته می‌شود تا آن را نگه دارد، چرا که این کودک یتیم، غم را به دوش می‌کشد.
هوش مصنوعی: درد در عمق وجود انسان، نشان‌دهندهٔ حقیقت زندگی است. این درد، معیاری برای سنجش ارزش و ویژگی‌های واقعی آدمی به شمار می‌رود.
هوش مصنوعی: ای خاکی که در راه محبوب است، این کودک یتیم را گرامی بدار، زیرا او از اشک و غم پرورش یافته است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
اشکم نه غم زمانه خونین کرده است
رویم نه ز درد بینوائی زرد است
شد روز شباب و یار دیرینه ز دست
ای دوست غم این غم است و درد این درد است
مردی که میان دردمندان فرد است
تنها دل ماست کز دیار درد است
آنکس که دهد غسل ولادت خود را
ز آلایش امّهات سفلی، مرد است
هر زنده دلی که او ز اهل درد است
دانسته ز اسباب تعلق فرد است
هر پیر زنی مرگ طبیعی دارد
مردی که به اختیار میرد مرد است
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.