هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از بی‌اثر بودن ناله‌ها و دردهایش در زیر آسمان صحبت می‌کند و به این نکته اشاره می‌کند که بی‌دردان از رنج او بی‌خبرند. او از تنگی فضای زندگیش گلایه دارد و می‌گوید که وضعیت او حتی از فضای تنگ کلبه‌اش نیز محدودتر و اسیرکننده‌تر است.
هوش مصنوعی: به خاطر کمبود جا و محدودیت‌هایی که دارم، حس می‌کنم که زندگی‌ام مثل زندانی کوچک شده است، به طوری که فضای زندگی‌ام حتی از دام‌هایی که دورم هست، کوچکتر و تنگ‌تر شده است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از بی‌اثر بودن ناله‌ها و دردهایش در زیر آسمان صحبت می‌کند و به این نکته اشاره می‌کند که بی‌دردان از رنج او بی‌خبرند. او از تنگی فضای زندگیش گلایه دارد و می‌گوید که وضعیت او حتی از فضای تنگ کلبه‌اش نیز محدودتر و اسیرکننده‌تر است.
هوش مصنوعی: ما در زیر آسمان فریاد می‌زنیم، اما صدای ما به جایی نمی‌رسد. کسانی که دردی ندارند، چگونه می‌توانند از درد ما آگاه شوند؟
هوش مصنوعی: به خاطر کمبود جا و محدودیت‌هایی که دارم، حس می‌کنم که زندگی‌ام مثل زندانی کوچک شده است، به طوری که فضای زندگی‌ام حتی از دام‌هایی که دورم هست، کوچکتر و تنگ‌تر شده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گر طالب راه حق شوی ره پیداست
او راست بود با تو، تو گر باشی راست
وانگه که به اخلاص و درون صافی
او را باشی بدان که او نیز تراست
نیکی و بدی که در نهاد بشر است
شادی و غمی که در قضا و قدر است
با چرخ مکن حواله کاندر ره عقل
چرخ از تو هزار بار بیچاره‌تر است
زاول به منت میل بد آن میل کجاست؟
و امروز ملول گشتی از بهر چراست؟
خر سر سر تو سزای زخم تبر است
وز روی قیاس کرد گوئی دگر است
لیکن بمیان هر دو فرق اینقدر است
کاینجا ملحد بزیر و آنجا زبر است
در طاس فلک نقش قضا و قدر است
مشکل گرهیست خلق از این بی‌خبر است
پندار مدار کین گره بگشایی
دانستن این گره به قدر بشر است
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.