هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از امید و فصل بهار صحبت می‌کند و می‌پرسد که حال و روز این امید و باروریش کجاست. او به احساس ناپایداری خود اشاره می‌کند و از بی‌مکانی و غم که مانند دریا او را در بر گرفته، شکایت دارد. در نهایت، در جستجوی آرامش و نقطه‌ای برای رسیدن است.
هوش مصنوعی: مانند موجی که در دریا به تلاطم می‌آید و به جایی نمی‌رسد، من نیز در برابر درد و غم خود ناتوانم و نمی‌دانم در کنار تو، ای اقیانوس غم، کجا باید آرام بگیرم؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از امید و فصل بهار صحبت می‌کند و می‌پرسد که حال و روز این امید و باروریش کجاست. او به احساس ناپایداری خود اشاره می‌کند و از بی‌مکانی و غم که مانند دریا او را در بر گرفته، شکایت دارد. در نهایت، در جستجوی آرامش و نقطه‌ای برای رسیدن است.
هوش مصنوعی: ای شاخ امید، کجا هستند میوه‌ها و شکوفه‌های تو؟ فصل تو چه زمانی است و بهار تو کجا رفته است؟
هوش مصنوعی: مانند موجی که در دریا به تلاطم می‌آید و به جایی نمی‌رسد، من نیز در برابر درد و غم خود ناتوانم و نمی‌دانم در کنار تو، ای اقیانوس غم، کجا باید آرام بگیرم؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
از ذرهٔ سرگشته، قرار تو کجاست
وی مشت غبار، اعتبار تو کجاست
در آمدن و بودن و رفتن مجبور
ای عاجز مضطر، اختیار تو کجاست
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.