هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به مشکل و دردهای ناشی از دوری و جدایی اشاره می‌کند. او از امیدی صحبت می‌کند که در دلش وجود دارد و از چشمان محبوبش می‌خواهد که غم و اندوه را فراموش کرده و به او نگاه کند، حتی اگر همه دنیا نیز به او فریاد بزند که یاری‌اش کند. شاعر از احساس ناتوانی خود در برابر این جدایی سخن می‌گوید.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به مشکل و دردهای ناشی از دوری و جدایی اشاره می‌کند. او از امیدی صحبت می‌کند که در دلش وجود دارد و از چشمان محبوبش می‌خواهد که غم و اندوه را فراموش کرده و به او نگاه کند، حتی اگر همه دنیا نیز به او فریاد بزند که یاری‌اش کند. شاعر از احساس ناتوانی خود در برابر این جدایی سخن می‌گوید.
هوش مصنوعی: اگرچه دل من با سختی‌ها و دردهای جدایی تو روبه‌روست، اما تنها وجود تو می‌تواند آن را شاد کند و باعث شود تلخی‌های این دوران را فراموش کنم.
هوش مصنوعی: چشمانت آن‌قدر زیبا و فریبنده است که حتی اگر کسی بخواهد از روی ناامیدی به آن نگاه کند، باز هم نمی‌تواند به آن خیره شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
مشابه‌یابی بر اساس وزن و قافیه
در خواب خیال تو مرا یاد کند
آید بر من دل مرا شاد کند
دل پندارد که من ترا یافته‌ام
بیدار شود هزار فریاد کند
هر دم خسرو هزار دل شاد کند
هر روز هزار بنده آزاد کند
در وهم کی آید که خداوند ملوک
از کمتر بندگان خود یاد کند
هر دم طرحی زمانه بنیاد کند
دلهای شکسته را ازان شاد کند
نقشی بکشد ز نو بر این لوح کهن
تا آینده گذشته را یاد کند
صایم بود آنکه خاطری شاد کند
نی آنکه ز روزه صرفه زاد کند
نان ده که از آن فریضه شد روزه بخاق
تا سیر هم از گرسنگان یاد کند
آن کس که به ذکر محضت ارشاد کند
از بندگی‌ات چگونه آزاد کند؟
خود گو: بر خواجه جای خدمت گیرد
هرچند که بنده خواجه را یاد کند؟
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.