گنجور » حزین لاهیجی » غزلیات ناتمام

شمارهٔ ۲۷۰

به صد شوریدگی، از بزم آن بی باک برخیزم

نشینم غنچه و چون گل، گریبان چاک برخیزم

غبار من فرو خفته ست در راهت، به امیدی

اگر پا بر سر خاکم نهی؛ از خاک برخیزم

🖰 با دو بار کلیک روی واژه‌ها یا انتخاب متن و کلیک روی آنها می‌توانید آنها را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...