به صد شوریدگی، از بزم آن بی باک برخیزم

نشینم غنچه و چون گل، گریبان چاک برخیزم

غبار من فرو خفته ست در راهت، به امیدی

اگر پا بر سر خاکم نهی؛ از خاک برخیزم