هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به احساسات عمیق و زیبایی‌های عاشقانه اشاره می‌کند. او از سکوت معشوق و عدم بروز احساسات سخن می‌گوید و اینکه عطر و زیبایی عشقش را نمی‌تواند پنهان کند. دل او درختی خزان‌زده نیست، بلکه هنوز آرزوی بهار و عشق را در سر دارد. این ابیات نشان‌دهنده امید و longing در مواجهه با خاموشی و دوری است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به احساسات عمیق و زیبایی‌های عاشقانه اشاره می‌کند. او از سکوت معشوق و عدم بروز احساسات سخن می‌گوید و اینکه عطر و زیبایی عشقش را نمی‌تواند پنهان کند. دل او درختی خزان‌زده نیست، بلکه هنوز آرزوی بهار و عشق را در سر دارد. این ابیات نشان‌دهنده امید و longing در مواجهه با خاموشی و دوری است.
هوش مصنوعی: لبش خاموشی را به شکل خاصی ادا می‌کند، اما سخنش را نمی‌تواند در دل خود نگه دارد. عطرش را در دل غنچه پنهان کرده است.
هوش مصنوعی: دل من حالتی سرد و بی‌روح دارد، اما چشمانم همچون خیابان‌های گلستان زیباست. زندگی‌ام خزان نیست و هرگز بهاری که آرزو دارم، ناامیدانه نیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
اگر خورشید و مه نبود سعادت با درویش را
وگر مشک سیه نبود همان حکم است مویش را
ز شرق همت عشاق همچون صبح روشن دل
چه مطلعهای روحانیست مر خورشید رویش را
سزد از عبهر قدسی و از ریحان فردوسی
[...]
کنم نظاره چون بی پرده رخسار نکویش را؟
که من پوشیده دارم از دل خود آرزویش را
خبر از حسرت سرشار من زان لب کسی دارد
که خالی آورد از چشمه حیوان سبویش را
دلش چون موج می لرزد ز بیم عاقبت دایم
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.