هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از حالتی غمگین و سرگشته سخن می‌گوید. او به انتظار کسی نشسته و در این حالت به دور خود می‌گردد. دلش نسبت به فراق معشوق دچار افسردگی است و آرزو دارد که اگر پاییز از بین برود، دوباره بهار را تجربه کند. شاعر به آرزوی خود مانند پروانه‌ای اشاره می‌کند که به عشقش نزدیک می‌شود و در کوی محبوبش امیدوارانه می‌چرخد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از حالتی غمگین و سرگشته سخن می‌گوید. او به انتظار کسی نشسته و در این حالت به دور خود می‌گردد. دلش نسبت به فراق معشوق دچار افسردگی است و آرزو دارد که اگر پاییز از بین برود، دوباره بهار را تجربه کند. شاعر به آرزوی خود مانند پروانه‌ای اشاره می‌کند که به عشقش نزدیک می‌شود و در کوی محبوبش امیدوارانه می‌چرخد.
هوش مصنوعی: من همچون غباری سرگردان شده‌ام و هنوز در حال چرخیدن و گشت و گذار هستم، در اطراف انتظاری که دارم.
هوش مصنوعی: به خاطر این غم و افسردگی که از دوری گل‌ها دارم، اگر پاییز بگذرد، بهار خواهم شد و دوباره شاداب می‌شوم.
هوش مصنوعی: به من رحم کن، زیرا مانند پروانه‌ای که از جشن بیرون آمده و به دور از کوی تو پرواز می‌کند، امیدوارانه در جستجوی تو هستم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.