حزین لاهیجی » غزلیات ناتمام » شمارهٔ ۲۲۶ ترسم که بر لبی، سخن آن میان رود مضمون بسته ایست، چرا رایگان رود؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر نگرانی خود را بیان می‌کند که مبادا سخنی بی‌مقدمه و بی‌فکر از او خارج شود. او بیان می‌کند که این مضمون، موضوعی مهم و ارزشمند است و نباید به سادگی بیان شود.
هوش مصنوعی: می‌ترسم که یک سخن در میانه‌ی لب‌هایی بیان شود. این سخن مضمون خاصی دارد، چرا باید بدون ارزش بماند؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دل می بری به رفتن و هر کو چنان رود
مردم زمین ز دیده کند تا بدان رود
هنگام باز رفتن تو مردن من است
ناچار مردنی بود آن دم که جان رود
هر خامشی که روی تو بیند فغان کند
[...]
هر جا حدیث خامه من بر زبان رود
بلبل چو بیضه در بغل آشیان رود
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.