بال و پر گر به اسیری نبود پروا نیست

گوشهٔ خاطر ما، هیچ کم از صحرا نیست

درکار خانهٔ دهر، چیزی به مدعا نیست

نعمت بود فراوان، جایی که اشتها نیست

با یاد قامت او، سازد دل شکسته

در دست پیر چیزی، زیباتر از عصا نیست