سرت گردم، نمی‌پرسی تو هم دیوانه‌ای داری؟
نه آخر ای چراغ چشم من، پروانه‌ای داری؟
نشد از یک نهانی دیدنی، برداری از خاکم
چه بی‌پروا نگاه آشنا بیگانه‌ای داری
نمک در ساغر حسنت، نریزد شور محشر هم
که از خون شهیدان، هر طرف میخانه‌ای داری
نیم غمگین در میخانه را گر محتسب گِل زد
که در گردش ز چشم مست خود میخانه‌ای داری
تو شمع بزم اغیاری و دل می‌سوزد از حسرت
نه آخر ای خرابت من، تو هم پروانه‌ای داری؟
اگر در کشور جان‌ها، وگر در کعبه دل‌ها
به هرجا هستی ای زیباصنم، بتخانه‌ای داری
بنازم ای خدنگ ناز، زور دست و بازو را
عجب در خاک و خون غلتاندن مردانه‌ای داری
سپندآسا به رقص آورده‌ای ذرات عالم را
بنازم عشق، هی، خوش گرمی افسانه‌ای داری
حزین دست کدامین بی‌مروّت داده‌ای دل را؟
که آه دردناک و نالهٔ مستانه‌ای داری
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر عشق و حسرت شاعر به معشوق است. شاعر از دیوانگی و جذابیت چشمگیر معشوق صحبت می‌کند و احساس می‌کند که با وجود نزدیکی، هیچ فرصتی برای دیدار صمیمانه وجود ندارد. او به زیبایی معشوق اشاره می‌کند و از تأثیرات عمیق عشق بر روح و جان خود می‌گوید. یادآوری می‌کند که این عشق با درد و اشک همراه است و نشان‌دهندهٔ عاطفه‌ای عمیق و ناپایدار است. شاعر با توصیف جذابیت معشوق و اثرات آن بر همهٔ عالم، جنبه‌های گوناگون عشق را به زیبایی به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: می‌گوید: من برای تو سر و دست می‌دهم، اما تو هرگز از من نمی‌پرسی آیا دیوانه‌ای مثل تو هم دارم یا نه؟ ای روشنی چشم من، آیا پروانه‌ای که عاشق تو باشد هم داری؟
هوش مصنوعی: نمی‌توانی از یک راز پنهان چیزی ببینی، پس چگونه این‌قدر بی‌محابا به من نگاه می‌کنی در حالی که با یک چهره آشنا و در عین حال غریب روبرو هستی؟
هوش مصنوعی: در زیباترین حالت تو، هیچ چیز نمی‌تواند طعمی تلخ و ناگوار داشته باشد. حتی اگر دنیا پر از درد و فاجعه باشد و از خون کسانی که جانشان را فدای آرمان‌ها کردند، زمین پر شده باشد، تو همچنان مکان و زمانی برای شادی و آرامش خواهی داشت.
هوش مصنوعی: اگر غمی کوچک در میخانه وجود دارد و نگهبان آنجا آن را پوشانده است، باید بدانی که در چشمان مست خود، یک میخانه بسیار زیبا و پرشور داری.
هوش مصنوعی: تو روشنی بخش مجالس عاشقان هستی و دل من به خاطر حسرتی که دارم می‌سوزد. اما در پایان، آیا تو هم کسی مثل پروانه داری که به دور تو بچرخد و عاشقانه به تو نزدیک شود؟
هوش مصنوعی: هرجا که باشی، چه در قلب‌ها و چه در مکان‌های مقدس، تو همچنان مانند یک بت زیبا در دل‌ها و جان‌ها جای داری و محبوبیتی خاص داری.
هوش مصنوعی: بنازم به قدرت و زیبایی تو، که چقدر به خوبی و استواری در مبارزه و جنگ عمل می‌کنی و توانایی‌ات در غلبه بر دشواری‌ها و چالش‌ها شگفت‌انگیز است.
هوش مصنوعی: عشق تو توانسته است تا ذرات جهان را به جنبش و رقص وادارد و من به خاطر این زیبایی و جاذبه‌ات، تو را تحسین می‌کنم. واقعاً که گرمای دلپذیری در افسانه‌ای که روایت می‌کنی وجود دارد.
هوش مصنوعی: کدامین فرد بی‌رحم باعث شده که دل تو را به این حال و روز بیندازد؟ که حالا صدای درد و نالهٔ عاشقانه‌ای از تو می‌شنوم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
به شمعی کو صبا کرده به خلوت، خانه‌ای داری
که از تنهایی‌ات غم نیست گر پروانه‌ای داری
از این خلوت‌نشینی کم نگردد هستی حسنت
که آنجا هم ز خون مجرمان پیمانه‌ای داری
مرا این آتش از داغ جدایی بیشتر سوزد
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.