دور عذار تو، خط وجود ندارد
آتش سوزان برق، دود ندارد
بت ز فریبت گرفته کیش برهمن
کیست که پیشت سر سجود ندارد؟
نقش تعلّق ضمیر من نپذیرد
عکس در آیینهام، نمود ندارد
جلوه تلف می کنی به طور چه حاصل؟
جز دل ما طاقت شهود ندارد
حسن تو بست از بهار چشم حزین را
پیش جمال توِ گل نمود ندارد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به زیبایی و جذابیت معشوق می‌نگرد و به ویژگی‌های جاذبه‌اش اشاره می‌کند. او می‌گوید که دور صورت محبوبش نشانی از وجود و هویتی نیست و آتش عشق او بسیار سوزان است. او همچنین به فریب‌کاری معشوق اشاره می‌کند که باعث می‌شود دیگران در برابر او سر تعظیم فرود آورند. شاعر تأکید می‌کند که دلش نمی‌تواند به تعلقات دنیوی بپردازد و فقط زیبایی معشوق برایش مهم است. او در نهایت بیان می‌کند که وجود چنین زیبایی، حتی گل را در نگاهش بی‌معنا کرده است و به حسرت و حزنی در چشمانش اشاره دارد.
هوش مصنوعی: چهره زیبای تو آنقدر دلپذیر است که هیچ نشانی از وجود خط و خش در آن نیست و آتش عشق تو آنچنان خالص و روشن است که هیچ دودی از آن برنمی‌خیزد.
هوش مصنوعی: کسی که به خاطر زیبایی‌ات فریبش را خورده و به آیین برهمن در آمده، کیست که بدون اینکه در برابر تو سجده کند، در پیشگاهت حاضر شود؟
هوش مصنوعی: شخصیت و ماهیت واقعی من نمی‌تواند در آینه انعکاس پیدا کند و مانند تصویر در آینه، قابل مشاهده نیست.
هوش مصنوعی: به چه هدفی زیبایی خود را نمایان می‌کنی؟ جز این که دل ما قدرت دیدن آن را ندارد.
هوش مصنوعی: زیبایی تو چنان است که چشم دل غمگین را از بهار هم محروم می‌کند و جلوه‌ی زیبایی تو بر همه چیز چیره است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.