یا رب این غنچه دهن مست ز میخانهٔ کیست؟

عهد و پیمان لبش با لب پیمانهٔ کیست؟

دست بی باک که با سنبل او گستاخ است

طرّه ی خم به خمش در شکن شانهٔ کیست؟

بادهٔ ناب، چنین هوش نمی پردازد

دلم از خود شده جلوه مستانه کیست؟

ناله ای هست ز پی قافلهٔ ناز تو را

این جرس نیست، ندانم دل دیوانه کیست؟

جلوه، زد جوش حزین ، از دل نازک ما را

آخر این شیشه ببینید پریخانهٔ کیست؟