از دل رودم یاد تو بیرون نه و هرگز
لیلی رود از خاطر مجنون نه و هرگز
با اهل وفا و هنر افزون شود و کم
مهر تو و بی‌مهری گردون نه و هرگز
از سرو و صنوبر بگذر سدره و طوبی
مانند به آن قامت موزون نه و هرگز
خون ریختیم ناحق و پرسی که مبادا
دامان تو گیرند به این خون نه و هرگز
در عشق بود غمزدهٔ بیش ز هاتف
در حسن نگاری ز تو افزون نه و هرگز
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر با تأکید بر جدایی و عدم فراموشی محبوب خود، ابراز می‌کند که یاد او هرگز از دلش محو نخواهد شد. او به عشق و وفا اشاره کرده و بیان می‌کند که هیچ چیز نمی‌تواند جای محبوبش را بگیرد. همچنین به سختی‌های عشق و احساسات عمیق خود پرداخته و می‌گوید که حتی در مصیبت‌ها و دردها، هیچ کس به زیبایی محبوبش نمی‌رسد. در نهایت، عشق و دلتنگی او بر تمام زیبایی‌های دیگر ترجیح دارد و همیشه در دلش باقی خواهد ماند.
هوش مصنوعی: هرگز نمی‌توانم یاد تو را از دل خود بیرون کنم، و همچنان که لیلی هرگز از خاطر مجنون محو نمی‌شود، من هم نمی‌توانم تو را فراموش کنم.
هوش مصنوعی: با دوستان وفادار و کسانی که هنر دارند، محبت و دوستی‌ات بیشتر می‌شود و همچنین بی‌محبتی و غم دنیا هرگز به سراغت نخواهد آمد.
هوش مصنوعی: از درختان زیبا و بلند بگذر، چون قامت موزون و دلنشینی مانند درخت سدره و طوبی را هرگز نخواهی دید.
هوش مصنوعی: ما بی‌دلیل خون‌ها ریختیم و نگرانیم که مبادا ناپاکی به دامن تو بچسبد. نه، هرگز چنین نخواهد شد.
هوش مصنوعی: در عشق، من بیش از آنچه که ناشی از صدا و صدای هاتف است غمگین هستم، چرا که زیبایی تو از هر زیبایی دیگری فراتر است و هرگز مشابهی ندارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
مشابه‌یابی بر اساس وزن و قافیه
در لطف بود گل ز تو افزون نه و هرگز
یا سرو چو بالای تو موزون نه و هرگز
گردد خجل از روی تو خورشید فلک روز
شب با تو برآید مه گردون نه و هرگز
سر در خم زلف تو بود خلق جهان را
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.