مجتبی
مجتبی در ۲ سال و ۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۹ بهمن ۱۴۰۰، ساعت ۱۶:۳۸ در پاسخ به کوروش دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر چهارم » بخش ۱۰۶ - تزییف سخن هامان علیه اللعنة:
سلام.
یعنی دو بار بانگ زدم. (خوانش‌اش بانگِ دو است. به معنای بانگ دوگانه. یک بانگ و یک بار تکرار)
و اگر در روستا فردی باشد همین دو بانگ و تذکر کافی است. در روستا کسی باشد هم یعنی ذهن شنونده فعال و پذیرا باشد.
شبیه این نوع بیان را امروز هم داریم: در خانه اگر کس است، یک حرف بس است.
مجتبی در ۲ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۲ مهر ۱۴۰۰، ساعت ۰۰:۵۵ در پاسخ به وحيده ايراندوخت دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۷:
ثبت این بیت ایرادی ندارد و مطابق نسخۀ استاد فروزانفر است مگر اینکه به نسخۀ بهتری استناد شود.
برای تصحیح وزن شعر کافیست اوانی‌ست را هنگام خواندن اوانیس خواند.
مجتبی در ۲ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۲ مهر ۱۴۰۰، ساعت ۰۰:۵۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۶:
در بیت ششم صبا اشتباه در ثبت است و ضیا درست است. استاد فروزانفر در تصحیح خود ضیا ثبت کرده‌اند و تمام نسخه‌های مورد استفادۀ ایشان هم همین را ثبت کرده‌اند.
مجتبی در ۲ سال و ۶ ماه قبل، چهارشنبه ۳۱ شهریور ۱۴۰۰، ساعت ۰۱:۰۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۲۷:
بیت چهارده: وزن بیت خراب است. استاد فروزانفر "پی من چه باشد" ثبت کرده‌اند که وزن صحیحی هم دارد.
مجتبی در ۲ سال و ۶ ماه قبل، چهارشنبه ۳۱ شهریور ۱۴۰۰، ساعت ۰۰:۵۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۲۷:
بیت هفت: از بازی با کلمات آغاز و به معنایی بسیار والا ختم میشود. تبدیل نطفه به انسان چون نطفه منی هم نامیده میشود را به رهایی از تکبر تعبیر کرده چرا که منی از سویی دیگر معنی تکبر هم میدهد. بعد میگوید قدمی دیگر برای رشد رهایی از "مایی" است. یعنی این بار باید گروه و فرقۀ خود را هم کنار گذاشت و این امور هم متکبر نبود.
مجتبی در ۲ سال و ۶ ماه قبل، چهارشنبه ۳۱ شهریور ۱۴۰۰، ساعت ۰۰:۵۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۲۷:
بیت شش: تبدیل سنگ به لعل و گهر همواره به لحاظ علمی و عرفانی مورد توجه بوده. حافظ جایی آنرا حاصل تابش خورشید و سعی باد و باران و در جایی آنرا حاصل را قرار گرفتن سنگ در مقام صبر میداند. هر دو معنا بوضوح با هم قابل جمع هستند و قدری کمک به فهم این بیت میکنند.
مجتبی در ۲ سال و ۶ ماه قبل، چهارشنبه ۳۱ شهریور ۱۴۰۰، ساعت ۰۰:۴۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۲۷:
در بیت پنجم: از این بیت بوضوح دیده میشود که مخاطب این غزل مقوله‌ای از قبیل عشق یا خدا یا عقل یا ... است و مخاطب غزل حضرت شمس‌الدین تبریزی نیست. نام این استاد والامقام هم در این غزل نیامده.
مجتبی در ۲ سال و ۶ ماه قبل، چهارشنبه ۳۱ شهریور ۱۴۰۰، ساعت ۰۰:۳۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۲۷:
در بیت سوم: ها در کجاها میرساند که دل پاره‌پاره و تکه‌تکه است و انطباقی دارد با تعبیر مشهور شرحه‌شرحه در آغاز مثنوی.
مجتبی در ۲ سال و ۶ ماه قبل، چهارشنبه ۳۱ شهریور ۱۴۰۰، ساعت ۰۰:۳۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۲۷:
در بیت دوم توی هنگام خواندن به صورت تووی (هم از نظر وزن خوانش و هم از نظر معنا همان تویی است که ما امروز به کار میبریم) خوانده میشود.
مجتبی در ۲ سال و ۶ ماه قبل، چهارشنبه ۳۱ شهریور ۱۴۰۰، ساعت ۰۰:۲۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۱۲۷:
در بیت اول با عجب‌العجایب نمیتوان وزن شعر را درست خواند. با عجیب‌العجایب وزن شعر درست میشود. استاد فروزانفر هم در تصحیح خود عجیب‌العجایب ثبت کرده‌اند.
مجتبی در ۳ سال و ۱۱ ماه قبل، جمعه ۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۹، ساعت ۱۴:۳۷ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۲۹:
همان کلمه‌ی «جز» درست است و باید درست هم خوانده شود
«جزِ» باید خوانده شود و به معنای «به جز» است و زیاد در اشعار مولوی هست