مهدی تنها
مهدی تنها در ۱ سال و ۳ ماه قبل، سه‌شنبه ۶ دی ۱۴۰۱، ساعت ۱۳:۲۵ در پاسخ به امیر دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۲:
ممنونم از شما
مهدی تنها در ۱ سال و ۳ ماه قبل، پنجشنبه ۱ دی ۱۴۰۱، ساعت ۲۲:۲۴ در پاسخ به فرزانه دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۵:
سپاس فراوان از «فرزانه» عزیز
استاد آیا امکان برقراری ارتباط با شما وجود دارد؟
هر از گاهی سوالاتی در ذهنم ایجاد میشود که باعث میشود عمیقا حضور یک مرشد فهمیده را آرزو کنم.
مهدی تنها در ۱ سال و ۳ ماه قبل، پنجشنبه ۱ دی ۱۴۰۱، ساعت ۱۴:۵۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۳:
از دوستانی که این اشعار را به طور صوتی ضبط و ارسال کرده اند بسیار سپاسگذارم
مهدی تنها در ۱ سال و ۴ ماه قبل، یکشنبه ۶ آذر ۱۴۰۱، ساعت ۱۴:۴۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰:
دوستان گرامی لطفا به بیت آخر دقیق‌تر توجه کنید، وقتی کل بیت به صورت مسجع و متناقض اشاره به نرمی و تیزی، ظاهر و باطن دارد، منطقی است که باطن بلا نیز در تضاد با ظاهرِ خوش باشد و معنای آن نیز همانی است که نشان میدهد.
منظور بیت نیز این است که بفهمیم اول از همه یک مرشد کامل فرای خوبی و بدی بصیرت دارد و در این دوگانگی زندگی نمیکند، بدی و خوبی از دید این اولیا یک معنای ثابت ندارد چرا که آنها میدانند که هر علتی ممکن است معلول دور از انتظاری داشته باشد که با ذهن خطی قابل درک نیست.
دوم اینکه به ذات رنجور و گذرای این دنیا اشاره دارد. سوم اینکه مانند عیسی که در انجیل متی فصل 10، آیه 34 و 35 میگوید: "من نیامدم که به زمین صلح آورم، بلکه شمشیر را" اشاره به آتش تطهیری دارد که این اولیا به همراه خود می‌آورند. خصوصا منظور حضرت مولانا در این بیت، آتشی است که این اولیا به جان ما می‌اندازند تا ناپاکی های مارا بسوزانند و ما را از وابستگی های زمینی جدا کنند.
مهدی تنها در ۱ سال و ۴ ماه قبل، شنبه ۵ آذر ۱۴۰۱، ساعت ۲۲:۳۹ در پاسخ به فرزانه دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶:
سپاس فراوان از «فرزانه» که اینقدر با حوصله توضیحات رو مینویسند
آیا امکان ارتباط مستقیم با اساتیدی مثل شما وجود ندارد؟