جواد سرجوقیان در ‫۲ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۸ آذر ۱۴۰۱، ساعت ۱۹:۵۲ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۷۲:

حاشیه بیت اول: در این جهان هر کسی غمی دارد و دنبال رسیدن به چیزی است و در داشتن غم فرقی میان پیر و جوان نیست.

حاشیه بیت سوم: کسی که غم ندارد، خمیازه اش هم مانند خنده اش می ماند.

حاشیه بیت ششم: ای خداوند، چه کسی مرا چشم زخم کرد که دیگر از دیده ام اشک نمی آید.

حاشیه بیت نهم و دهم: بیهوده به دور جهان می گردی که هر آنچه هست در دل توست و در عشق به خداوند . چون این جهان کثرت است به غلط افتاده ای و باید به وحدت الله برسی تا یک عکس در همه موجودات بیابی.

جواد سرجوقیان در ‫۲ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۷ آذر ۱۴۰۱، ساعت ۰۰:۱۵ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۶۹:

در حاشیه بیت اول: همانطور که پیاله انگور وقتی از صدای جوشاندنش باز نایستد قوام نمی یابد، انسان هم اگر سنجیده سکوت کند و خاموش باشد برگزیده می گردد

در حاشیه بیت سوم: کسی که دنبال عیب های مردم هست، دیده ی پاک ندارد.

 

 

جواد سرجوقیان در ‫۲ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۷ آذر ۱۴۰۱، ساعت ۰۰:۱۱ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۷۰:

در حاشیه بیت دوم: حادثه ای مثل مرگ چاره اش چیزی جز تسلیم و رضا نیست.

در حاشیه بیت هفتم: هر کسی که روحش از جسمش جدا نشود، نمی تواند روحش بچرخد و سوار باشد.

جواد سرجوقیان در ‫۲ سال و ۱۰ ماه قبل، یکشنبه ۱۳ شهریور ۱۴۰۱، ساعت ۱۴:۳۸ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۶۸:

این غزل در مورد خوش اخلاقی صحبت می کند.
در مصرع اول می گوید: گشاده رویی بهتر از گشاده دستی است.
در مصرع دوم می گوید: چه بسا کسانی که از دنیا رفتند از کسانی که نرفتند، بیشتر فیض و کرامت دارند. ممکن است سنگ نشان گم شود ولی جاده هیچ وقت گم نمی شود. اگر جاده رو بشناسی.
در مصرع سوم می گوید: ابروهایت را باز کن و خود گره مباش
در مصرع چهارم و پنجم می گوید: اگر چه ما در میدان اختیار طفل نوسوار هستیم و در این دنیا به ما اختیار دادند ولی هنوز اراده عشق نداریم. اگر اراده و عشق داشته باشی کوه عنقا هم برایت کم است.
در مصرع ششم می گوید: روح انسان بعد از مرگ آزاد می شود و فکر نکن که پیاده شدند و از ما بیشتر آزادند و می فهمند.
در مصرع هفتم می گوید: اگر همت تو بلند باشد، اگر حتی از دنیا بروی، فتاده نیستی.