ای قبه معلق چرخ دگر شدی
زان تا به اوج چشمه خورشید بر شدی
قائم به محوری نه عجب گر طنابهات
آمد شهاب وار که چرخ دگر شدی
دردم که جمله چو آتش بود سموم
گوئی گریز گاه نسیم سحر شدی
مانی با بر روز مطر از طنابها
بندی بسی طویله لؤلؤ چو بر شدی
هستی سیه سپید بسان همای از آنک
تا سایه گسترانی و گسترده تر شدی
هر روز اگر برآئی از منزلی سزد
زیرا که تو بدوز ضیا چون قمر شدی
با لون و شکل کوه بلوری از این سبب
چون کوه پیش خاص ملک با کمر شدی
تا ساخت از تو مرکز خویش آفتاب ملک
الحق بسی ز خرگه مه خوبتر شدی
هستی تو ایستاده به یک پای پیش او
زان بر سرای پرده سیاره بر شدی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی‌های آسمان و تحولاتی که در آن رخ می‌دهد می‌پردازد. شاعر از قبه معلق و چرخ دگر سخن می‌گوید و به اوج گرفتن خورشید اشاره می‌کند. او همچنین از دردهایی که مانند آتش است و آرامش نسیم صبح سخن می‌گوید. شاعر از ماه و ستارگان و تأثیر آنها بر زمین، و زیبایی خاصی که از این فرآیند به وجود می‌آید، یاد می‌کند. در نهایت، او به وجود الهی و زیبایی‌های طبیعی به عنوان مرکز هستی اشاره می‌کند و بر اهمیت و زیبایی آن تأکید می‌ورزد.
هوش مصنوعی: ای گنبد آسمان، تو دیگر به اوج خود رسیدی و به جایی رسیدی که نور خورشید از آنجا می‌تابد.
هوش مصنوعی: در اینجا گفته شده که وقتی به یک نقطه مرکزی وابسته هستیم، نباید تعجب کنیم اگر ناگهان تغییرات بزرگی مانند سقوط یک شهاب در اطراف ما رخ دهد. به نوعی، این جمله به تأثیرات و دگرگونی‌هایی اشاره دارد که ممکن است ناشی از تغییر موقعیت‌ها و ارتباطات ما با دیگران باشد.
هوش مصنوعی: درد من مانند آتشی است که تمام را می‌سوزاند، گویی نسیم صبحگاهی به سرعت از کنار آن دور شده است.
هوش مصنوعی: زمانی که باران آمد و روز روشن شد، بندهای زیادی از طنابها به وجود آمدند و وقتی که به آسمان رفتم، مانند طویله‌ای از مروارید بودم که درخشش خاصی داشت.
هوش مصنوعی: وجود تو مانند پرنده‌ای است که در آسمان تاریک و روشن پرواز می‌کند، زیرا هرچه بیشتر سایه‌ات را گسترش دهی، بزرگ‌تر و فراگیرتر خواهی شد.
هوش مصنوعی: هر روز که از خانه بیرون می‌آیی، درست است؛ زیرا تو مانند ماه روشنایی به زندگی و محیط اطراف خود می‌بخشی.
هوش مصنوعی: به خاطر زیبایی و ظاهری که کوه بلوری دارد، تو هم به مانند کوه، با شکوه و استحکام در برابر مشکلات و چالش‌ها ایستاده‌ای.
هوش مصنوعی: تا وقتی که تو مرکز وجود آفتاب واقعی باشی، دیگران را به سوی خود جذب می‌کنی و زیبایی‌ات از هر زیبایی دیگر بهتر و برتر خواهد بود.
هوش مصنوعی: وجود تو در مقابل او مانند استواری بر یک پا است، و بر ازای آن، تو بر فراز پرده‌ای که سیاره را پوشانده، قرار گرفته‌ای.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آه ار ترا ز درد دل من خبر شدی
این انده دراز مگر مختصر شدی
چندان سخن که دوش بگفتم زحال خویش
آخر چه بودی ار سخنی کارگر شدی
چشم تو گر نبودی بیمار تیر او
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.