حیات بخشا چرخم ز غبن خواهد کشت
به تیغ کین من از چرخ کینه خواه بخواه
سیه دلی دل شه بر رهی گران کرده ست
بیان جرم من از خصم دل سیاه بخواه
به صد دلیل شود روشنت که بی جرمم
ز من دلیل بجو یا ازو گواه بخواه
حوالت گنه ار برمن است هم سهل است
شفیع بنده توئی عذر آن گناه بخواه
همه مراد تو جوید شه جهان ز خدا
تو از برای خدا بنده را ز شاه بخواه
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسات عمیق و پیچیده انسانی می‌پردازد. شاعر از ظلم و کینه‌ای که بر او رفته صحبت می‌کند و در عین حال از خداوند درخواست می‌کند که به او یاری رساند. او به این نکته اشاره دارد که علی‌رغم گناهانش، شایستگی عذرخواهی و بخشش را دارد و به شفاعت خداوند در روز قیامت امید دارد. در نهایت، او از خداوند می‌خواهد که حامی و یاری‌گر او در برابر ظلم‌ها باشد و بنده‌اش را مورد لطف و بخشش قرار دهد.
هوش مصنوعی: زندگی به خاطر خشم من ممکن است به پایان برسد، پس از دنیای سیاه و کینه‌توز بپرهیز و خواسته‌های خود را با آرامش بیان کن.
هوش مصنوعی: دل سیاه و بدی در دل شاه به خاطر من دلی گران و سنگین کرده است. برای فهمیدن جرم من، به دل دشمن سیاه من مراجعه کن.
هوش مصنوعی: با صد دلیل می‌توانی روشن شوی که من بی‌گناه هستم. از من دلیل بخواه یا از دیگران شاهد بگیر.
هوش مصنوعی: اگر گناهی بر گردن من است، ایرادی ندارد، چون تو شفیع من هستی. از تو می‌خواهم که برای آن گناه عذرم را بپذیری.
هوش مصنوعی: همه چیز و همه خواسته‌ها از خداوند سرچشمه می‌گیرد، اما تو به خاطر خدا باید از شاه به درخواست بپردازی و خواسته‌ات را مطرح کنی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.