|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به حالتی از ناامیدی و سختی‌های زمانه اشاره دارد. او احساس می‌کند که در این دوران هیچ‌کس نمی‌تواند به آرامش و سیرابی برسد و حس می‌کند که ناامیدی تمام سرزمین را فراگرفته است. همچنین بیان می‌کند که از شدت چالش‌ها و مشکلات، آمادگی دارد هر نوع بلایی بر سرش بیفتد. در کل، حس یأس و تنهایی در برابر مصائب زمان را به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: به تنگنا و سختی افتاده‌ام و در این زمانه کسی نیست که بتواند از آسمان به حدی از روزی برسد که سیر و راحت باشد.
هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که از دل زمین، امید تازه‌ای جوانه زده است، مثل اینکه باران علم و ادب از آسمان بر روی زمین می‌بارد.
هوش مصنوعی: از این جدال و درگیری، چنان به قدرت واکنشی نشان می‌دهم که اگر تیر کمان به سمت من بیافتد، گویی شمشیری از آسمان به سمت من می‌بارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.