صلح در هر جا نهد پا، میرود جنگ از میان
نام هر جا حکمفرما شد، رود ننگ از میان
هرکجا سنگین‌دلی باشد، دلی نبود درست
عمر چندین شیشه برخیزد به یک سنگ از میان
نفس، کم کم رهزن دینت شود، او را بکش
دزد، خرمن را برد یک چنگ یک چنگ از میان
گر تو در غفلت نباشی، کی شوی مغلوب نفس؟
میش غافل را برد گرگ قوی چنگ از میان
در گلستانیکه یک گل لاله وش باشد دورنگ
میرود حیثیت گلهای یک رنگ از میان
ایها العشاق! مگذارید در شب‌های عمر
گوی سبقت را برد مرغ شباهنگ از میان
روی یار ار طالبی، دل از کدورت پاکدار
رفته رفته میبرد آئینه را زنگ از میان
غنچهٔ این باغ رب‌النوع دلتنگی بود
کی به عشرت خیزدم نام دل تنگ از میان؟
هر که را گفتم که با من رو می روم است این
عاقبت دیدم برآمد زنگی زنگ از میان
گر نمی‌خواند این غزل (صابر) میان انجمن
خلق می‌گفتند: دیگر رفته فرهنگ از میان
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی نقش صلح و عشق و تأثیرات منفی جنگ و نفسانیت در زندگی انسان‌ها می‌پردازد. در ابیات ابتدایی، شاعری به این نکته اشاره می‌کند که هر جا صلح و آرامش برقرار باشد، جنگ و ننگ از آنجا رخت بر می‌بندد. او به سنگینی دل و مشکلاتی که انسان‌ها در اثر غفلت و کدورت می‌چشند، اشاره کرده و یادآور می‌شود که نفس انسان می‌تواند به خطر بیفتد و موجب دوری از دین شود.
در ادامه، شاعر به عشق و زیبایی‌ها اشاره می‌کند و هشدار می‌دهد که عمر به سرعت می‌گذرد و نباید اجازه داد که زنگار غفلت بر دل‌ها بیفتد. او با استفاده از تصاویر گل و باغ، نشان می‌دهد که گاهی موقعیت‌های زیبا نیز تحت تأثیر ناامیدی و غم از بین می‌روند.
شاعر از عاشقان می‌خواهد که در شب‌های عمر خود مراقب باشند و از فرصت‌ها بهره ببرند. او در نهایت به این بحران درونی اشاره می‌کند که ممکن است باعث شود فرد از اصل خویش دور شود و در آن صورت، دیگر اشعاری که دلش را خالی کند نمی‌توانند کمک‌اش کنند. در پایان، شاعر به این نتیجه می‌رسد که دنیای فرهنگ و هنر در میان آشفته‌حالی‌ها و بی‌توجهی‌ها از میان میرود.
هوش مصنوعی: هر جا که صلح برقرار شود، جنگ و درگیری از آنجا دور می‌شود. زمانی که عدالت و فرمانروایی حاکم شود، رسوایی و ننگ نیز از آنجا رخت برمی‌بندد.
هوش مصنوعی: هرجا که سنگینی دل وجود داشته باشد، قلبی سالم و درست نخواهد بود. چندین شیشه شکننده به راحتی با یک سنگ از هم می‌پاشد.
هوش مصنوعی: اگر نفس خود را در زندگی نادیده بگیری و اجازه دهی که او تو را به سمت انحراف بکشاند، باید او را نابود کنی. زیرا همان‌طور که دزدی خرمن گندم را با یک دست میبرد، نفس و هواهای نفسانی می‌توانند به آرامی دین و ایمان تو را بزنند و از بین ببرند.
هوش مصنوعی: اگر توجه داشته باشید و غافل نباشید، هرگز اسیر خواسته‌های نفس خود نخواهید شد؛ زیرا گرگ قوی و قهری می‌تواند گوسفند غافل را راحت شکار کند.
هوش مصنوعی: در باغی که یک گل لاله و خاص وجود دارد، دیگر گل‌ها که یکسان و یکنواخت هستند، ارزش و اعتبار خود را از دست می‌دهند.
هوش مصنوعی: ای عاشقان! اجازه ندهید در شب‌های زندگی‌تان، مرغ شباهنگ از شما پیشی بگیرد.
هوش مصنوعی: اگر به دنبال عشق معشوقی هستی، دل را از کدورت‌ها خالی کن. به مرور زمان، این عشق مانند آیینه‌ای زنگ‌زده، زنگار را از بین میبرد و روشنی و صفا را به ارمغان می‌آورد.
هوش مصنوعی: غنچهٔ این باغ نماد احساس دلتنگی بود. حالا که به شادی دست یافته‌ام، نام این احساس دلتنگی از کجا رفته است؟
هوش مصنوعی: هر کسی را که به او گفتم با من می‌آید، در نهایت دیدم که از میان ما فردی بد اخلاق و زشت رفتار ظاهر شد.
هوش مصنوعی: اگر این غزل (صابر) در جمع مردم خوانده نمی‌شد، مردم می‌گفتند که دیگر فرهنگ و هنر از بین رفته است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.