در محفل اغیار همه غنج و دلال است
در مجلس عشاق همه رنج و ملال است
چونست که بر عاشق دلخسته حرام است
وصلش که بیاران هوسناک حلال است
در مجلس ما خیره تر از آتش سوزان
با غیر گوارنده تر از آب زلال است
با لعل لبش گشته هم آغوش یکی خال
کس دیده حمیرا که هم آغوش بلال است
تا کوی ویم گرچه یکی گام فزون نیست
از غیرت اغیار و هاد است و تلال است
با خیل گدایان اسیرش چه سر و کار؟
شاه است و امیر است و همه عز و جلال است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به تضاد میان محافل عاشقان و دیگران اشاره دارد. در محفل دیگران، نشاط و شادی وجود دارد، اما در جمع عاشقان، رنج و غم حاکم است. شاعر از این میپرسد که چرا وصل عاشق دلخسته حرام است، در حالی که برای دیگران ملامت نشده و حلال است. همچنین به زحمات عاشقان و جذابیتهای دنیای عشق اشاره میکند. در نهایت، حتی در کنار گدایان، عاشق احساس بزرگی و جلال میکند و عشقش را ارزشمند میداند.
هوش مصنوعی: در جمع کسانی که برای دل خود محبوب نیستند، همه چیز به خوشی و ناز و مورد توجه است، اما در محفل عاشقان، تنها سختی و غم و اندوه وجود دارد.
هوش مصنوعی: چرا برای عاشق دلbroken عشق او حرام است، در حالی که برای دوستداران پر از خواسته، این وصل کردن حلال است؟
هوش مصنوعی: در جمع ما، کسی وجود دارد که از آتش سوزان تماشاییتر و از آب زلال، تحملناپذیرتر است.
هوش مصنوعی: زبان و لبان سرخ او باعث شده که مانند یکدیگر در آغوش هم باشند، مانند خالی که بر صورت دختری به نام حمیرا وجود دارد و او هم در آغوش شخصی به نام بلال است.
هوش مصنوعی: هرچند که من یک قدم بیشتر به کوی من نمیروم، اما حسودان و دشمنان همیشه در حال تماشا و حسرت به من هستند.
هوش مصنوعی: چگونه میتوانم با آن همه گدایان که به او وابستهاند، درگیر شوم؟ او شاه و امیر است و همه چیزش پر از عظمت و شکوه است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.