بنده را سر بر آستان بودن

بهتر از پا بر آسمان بودن

نفسی در رضای حضرت حق

بهتر از عمر جاودان بودن

گه چو زنجیر سر بحلقه در

گه چو در، سر بر آستان بودن

چیست حکمت ز گرد کردن گوی

در پی حکم صولجان بودن

مالک دوزخ هوا گشتن

بهتر از خازن جنان بودن

بهتر از پادشاهی دو جهان

بر در دوست پاسبان بودن

بندگی در جناب حضرت عشق

بهتر از شاه انس و جان بودن

عین انسان شدن بدیده حق

یعنی از چشم خود نهان بودن

مسند از کوه قاف گستردن

بال سیمرغ سایبان بودن

چون جرس بسته از پی محمل

در ره عشق یک زبان بودن

یکدل و یک دهان و یک ناله

همه تن جنبش و فغان بودن

گمرهانرا در این شب تاریک

روشنی سوی کاروان بودن

در سیاحت بساحت ملکوت

با دل و روح همعنان بودن

از زمان و زمانیان بیرون

بنده صاحب الزمان بودن