حرف ما با تو شب دوش چه بود
سخن آن لب مینوش چه بود
سخنی بود که از خاطر ما
سر بسر گشت فراموش چه بود
نشاه مستی مستان خراب
زان خم باده سر جوش چه بود
همه شب در بر رندان دغل
کار آن ترک قبا پوش چه بود
با دل شیفتگان شام و سحر
راز آن زلف و بنا گوش چه بود
تا بخال و خط رعنا پسران
کار یاران قدح نوش چه بود
از خرابات مغان تا بفلک
همه شب غلغله نوش چه بود
من بگویم که شب دوش گذشت
تو بگو باز شب دوش چه بود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به یک گفت‌وگوی صمیمانه و یادآوری لحظاتی شیرین و خاص تعلق دارد. شاعر به شب گذشته اشاره می‌کند و سوالاتی در مورد سخنانی که رد و بدل شده و حال و هوای آن شب می‌پرسد. او به مستی و شادی مستان، زیبایی‌های عشق و رازهایی که در دل عاشقان وجود دارد، می‌پردازد و از کارهای رندان و محبت‌های آنان سخن می‌گوید. در نهایت، شاعر خواستار یادآوری جزئیات آن شب می‌شود و از طرف مقابل می‌خواهد که نظرش را بگوید. شعر فضایی از دوستی، محبت و خاطرات شیرین را به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: گفت‌وگو و حرف‌هایی که شب گذشته با تو زدم، چه گونه بود؟ و آن لب‌های شیرینت چه گفتند؟
هوش مصنوعی: سخنی بود که از ذهن ما بیرون رفته و فراموش شده است، اما نمی‌دانیم چه بوده.
هوش مصنوعی: مست بودن مستان از آن خم باده خوشگوار، چه دلیلی دارد؟
هوش مصنوعی: هر شب در کنار جوانان فریبکار و خوش‌لباس چه می‌گذشت؟
هوش مصنوعی: دل‌باختگان در شب و صبح به چه چیزی در مورد آن زلف و گوش زیبا فکر می‌کنند؟
هوش مصنوعی: تا وقتی که جوانان به زیبایی‌های چهره و خط و خال معشوقه‌ها دل بدهند، کار دوستان و یاران چه ارزشی دارد، وقتی که در حال نوشیدن شراب هستند؟
هوش مصنوعی: صدای شادمانی و شیشه‌های نوشیدنی از خرابات تا آسمان، همه‌جا را پر کرده بود.
هوش مصنوعی: من بگویم که شب گذشته چه احساسی داشتم، تو هم بگو آن شب چه بر تو گذشت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.