|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره‌ی عشق و وابستگی شدید به معشوق است. شاعر از احساسات عمیق خود می‌گوید و به معشوق توصیه می‌کند که دل و دین خود را به دیگران نسپرد و در خطر نیفتد. او به معشوق نگران از ناراحتی‌های ناشی از عشق و بی وفایی می‌گوید و از او می‌خواهد که به روابط خودش توجه کند و به او اجازه دهد که دوباره عشق و محبت را تجربه کند. در کل، این شعر بیانگر حسرت و نگرانی در ارتباط با عشق و وفاداری است.
هوش مصنوعی: تو که دل ما را به اسارت گرفته‌ای و دل خود را به کسی دیگر سپرده‌ای، با آتش عشق خود، همهٔ داشته ما را سوزانده‌ای.
هوش مصنوعی: تو دین و دل خود را به دوستان ما سپرده‌ای یا اینکه به تو دین و دل خود را سپرده‌اند.
هوش مصنوعی: ای پرنده‌ی دل من، تو را به تیرهای کمانداران ترک بسوزان. اجازه نده که دیگران زخم‌های خود را به تو وارد کنند.
هوش مصنوعی: ما از تو خواهش می‌کنیم که اگر می‌توانی، به ما نشان بده که چطور می‌توانیم از دست آن شخصی که به ما آسیب رسانده است، انتقام بگیریم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.