گنجور

 
میرزا حبیب خراسانی

حق بمن بنده چشم روشن داد

با صفا تر دلی ز گلشن داد

سر پر مغزی اندرین پیکر

دل دانشوری بدین تن داد

کرد روشن فتیله ای از عقل

وز هنری زی فتیله روغن داد

دانه ای صد هزار خوشه کند

خوشه ای صد هزار خرمن داد

از دل خود چو کان و چون دریا

زر بجیب و گهر بدامن داد

من و سلوی ز خوان غیبی بود

که بمن بی اذی و بی من داد

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode